บทความธรรมมะ:ไม่มีอะไรเป็นไปเอง ต้องมีผู้กระทำ
ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ไปที่ไหน
เมื่อเราตั้งใจได้แล้วก็ได้ชื่อว่า ภาวนาทุกกระเบียดนิ้ว
จะแก่ก็ภาวนาได้ จะหนุ่มก็ภาวนาได้ เป็นเด็กก็ภาวนาได้
ดูมนุษย์ครั้งพุทธกาล ขนาดอายุ ๗ ขวบ
ท่านภาวนาละกิเลสได้เป็นพระโสดา เป็นพระสกิทาคา เป็นพระอนาคา
เป็นได้จนถึงพระอรหันตาขีณาสพ
เพราะอะไร..? เพราะท่านปฏิบัติภาวนา
ไม่ใข่มันเป็นไปเอง ไม่มีอะไรมันเป็นไปเอง
มันต้องทำ มีผู้ประกอบกระทำ ผู้ทำให้เป็นเหตุ
เหตุก็คือว่า เราทำเหตุดีไว้ เรารักษาศีลของเราไว้
เราภาวนาในใจ พุทโธในใจไว้
เรามีความตั้งจิตเจตนาดีไว้ในหัวใจตลอดกาล
ไม่ว่าเราจะอยู่ในเพศใด วัยใด
ไม่ว่าเพศหญิง เพศชาย มันได้เหมือนๆ กัน